Kennisgever 14: Actieve & passieve corrosiebescherming – Criteria voor de systeemkeuze

Kennisgever 14:

Bescherming tegen corrosie kent diverse facetten – in die context wordt principieel onderscheid gemaakt tussen actieve en passieve corrosiebescherming. Wanneer een component zich nog in de ontwikkelingsfase bevindt, heeft men het over actieve corrosiebescherming. Om elke vorm van corrosie reeds van voor af aan volledig uit te sluiten, kunnen verdere preventieve corrosiewerende maatregelen worden genomen. Deze passieve maatregelen zijn vanzelfsprekend het doel van de technieken voor oppervlaktebehandeling.

Actieve corrosiebescherming omvat alle functies van de geselecteerde, toegepaste en berekende materialen (bijv. krachtoverbrenging of statische eigenschappen). De beschermende maatregelen dragen bij aan het vermijden van corrosie of aan een verlaging van de corrosiesnelheid. Verdere positieve effecten kan men o.a. bereiken door de juiste keuze van de materialen of door een geometrie en constructie die de corrosiebescherming ten goede komt. Hierbij geldt de formule: “Een slecht te lassen constructie is in de regel ook een slecht te beschermen constructie”. Bijkomend zorgen hierop gerichte maatregelen ook voor een beperking van de milieubelasting.

Passieve corrosiebescherming houdt in dat corrosieve media bij het staaloppervlak vandaan worden gehouden. De afwezigheid van zuurstof en water gaat de vorming van corrosieve elementen tegen!

Corrosiewerende maatregelen selecteert men op basis van de technische behoeften en eisen. Specifiek voor de staalbouw geldende eisen (o.a. veiligstellen en verhogen van het wrijvingscoëfficiënt van contactvlakken van glijvaste verbindingen) dienen bij de systeemkeuze evenzeer meegewogen te worden als bijv. de atmosferische omgevingsfactoren (DIN EN ISO 12944-2:1998-07; DIN EN 12500:2000-12). Maar ook een zuiver economische beschouwing is een noodzaak!

Taak en doelen van de oppervlaktetechniek
Oppervlakken moeten voldoen aan de eisen die eraan gesteld worden. Dit kunnen bijvoorbeeld slijtvastheid, corrosiebestendigheid, hardheid, glij-eigenschappen, decoratieve eigenschappen etc. zijn. Het tot stand brengen van een oppervlak met de exacte, vooraf gedefinieerde eigenschappen (inwerking op de materiaaloppervlakken resp. wijziging van de materiaaloppervlakken) en het gedetermineerde gedrag van die oppervlakken is het doel van de oppervlaktetechniek.

Downloaden PDF